سوژه - بهزیستی و دولت تدبیر و امید

هرگاه مرد با ایمان برادر خود را خشمگین ساخت ، میان خود و او جدائى انداخت . [ گویند : حشمه و أحشمه ، چون او را بخشم آورد . و گفته‏اند شرمگین شدن و خشم آوردن را براى او خواست . و آن گاه جدائى اوست ] . [ و اکنون هنگام آن است که گزیده‏هاى سخن امیر مؤمنان علیه السّلام را پایان دهیم ، حالى که خداى سبحان را بر این منّت که نهاد و توفیقى که به ما داد سپاس مى‏گوییم . که آنچه پراکنده بود فراهم کردیم و آنچه دور مى‏نمود نزدیک آوردیم . و چنانکه در آغاز بر عهده نهادیم بر آنیم که برگهاى سفید در پایان هر باب بنهیم تا آنچه از دست شده و به دست آریم در آن برگها بگذاریم . و بود که سخنى پوشیده آشکار شود و از آن پس که دور مینمود به دست آید . و توفیق ما جز با خدا نیست . بر او توکل کردیم و او ما را بسنده و نیکوکار گزار است . و این در رجب سال چهار صد از هجرت است و درود بر سید ما محمد خاتم پیمبران و هدایت کننده به بهترین راه و بر آل پاک و یاران او باد که ستارگان یقین‏اند . ] [نهج البلاغه]

بهزیستی و دولت تدبیر و امید

سوژه

سه شنبه 93 فروردین 19 , ساعت 9:0 صبح

تابلو کشیده شده از او ، نقاش را ثروتمندکرد.

شعر سروده شده درباره او، شاعرش را معروف نمود.

کارگردان جایزه ها را درو کرد...

و او ، هنوز سر همان چهارراه واکس میزند. کودکی که بهترین سوژه برای آنها بود.

مطالب فوق برگرفته از وبلاگ ایران کلاس می باشد. آدرس وبلاگ اخذ اطلاعات:http://iranclass.blogfa.com

نظر وبلاگ در خصوص مطالب فوق(وبلاگ حاضر تابع قوانین رسمی کشور و معتقد به رعایت اخلاق حرفه ای بوده و قصد توهین یا هجمه بر هیچ فرد ، گروه و یا سازمانی را نداشته و حق سازمان بهزیستی و هر ذی نفع حقیقی و حقوقی دیگری برای ارسال جوابیه و ارایه هرگونه توضیح مستند با در نظر گیری قوانین و رعایت اصول اخلاقی محفوظ است . انتخاب و تشریح اخبار خاص نیز در راستای اصلاح انحرافات ، کج روی ها، کاستی های احتمالی و موارد همانند صورت پذیرفته و توسعه و تقویت حوزه بهزیستی و خدمات رسانی و خدمات گیری حرفه ای ، مد نظر دست اندرکاران وبلاگ می باشد ):

بعضی از افراد نیز بجای کار کردن شعار می دهند و نتیجه شعار دادن کم عمل آنها، فشار بر مخاطبین و ذی الحقوق ها و ذی نفعان آنها است . ممکن است جایزه هم بگیرند، اما قطار شهر بازی را می مانند. همش شور و سوت و لبخند و سرور و ... . اما هیچ حرکتی اتفاق نیفتاده است و درجا می زنند. خدایا کمک مان کن. با تمام وجود احساس می کنیم که بشکلی تاریخی داریم درجا می زنیم. واقعا چرا؟ یا علی

نوشته شده توسط علی محمدی | نظرات دیگران [ نظر]

درباره وبلاگ