کاش اين اعتراض واقعا به سمع و نظر مخاطبان اصليش برسيد.
البته اتفاقاتي از اين دست “فقط” به تغيير رئيس سازمان حل نخواهد شد بلکه قطعا تغييرات اساسي در ساختار آن اعم از شرح وظايف، رويکردها و نيز فمنيزه بودن و فقدان توازن در تخصص و نيروي انساني آن و خيلي چيزهاي ديگر.
در جامعه اي که سازمانهاي غيردولتي در حوزه علوم انساني اجازه رشد ندارند، دستکم سازمان هاي دولتي بايد تخصصي باشند نه مانند چنين سازماني که حمايت از بيش از يک چهارم جمعيت کشور! (حدود 20 ميليون نفر) در شرح وظايف آن گنجانده شده است.