کودک کار، پديده اجتماعي عميقي است که مي بايست سازمان‌هاي بسياري درگير آن شوند،جمهوري اسلامي ايران سال 1373 پيمان‌نامه جهاني حقوق کودک را با شروطي امضا کرده و در مورد کودکان کار و خياباني، پيمان‌نامه را بصراحت پذيرفته است.سال 1382 وزارت رفاه مصوبه‌اي در اين زمينه داشت و دو سال بعد قانون ساماندهي کودکان خياباني به ‌تصويب هيئت وزيران رسيد. براساس اين قانون 11 ارگان دولتي و غيردولتي مسئول ساماندهي کودکان خيابان هستند. سه سال بعد، سال 87 قانوني با عنوان ساماندهي متکديان در شوراي‌عالي اداري کشور تصويب شد. اين قانون پاسخي بود به مسئولان وقت بهزيستي که دليل عدم اجراي آيين‌نامه ساماندهي را وجود خلأ‌هايي مي‌دانستند.
بهتر است اين موارد را برخي از مسئولين قبلي و فعلي مجددا مرور نمايند